عواملی را که در آسیب رساندن و تخریب بناهای تاریخی ایران نقش داشته است، می توان به دو دسته تقسیم کرد: نخست، پدیده هایی طبیعی همچون سیل، زلزله، قحط و خشکسالی، و دوم، رفتارهای انسانی که گاه خواسته و گاه ناخواسته، خسارت هایی را به بناهای تاریخی وارد ساخته است. سیاست های نادرست حاکمان که معمولاً منجر به بروز جنگ و درگیری شده، کشمکش و نزاع میان پیروان فرق و مذاهب گوناگون، وضعیت نامناسب اقتصادی جامعه و از دست رفتن جنبه کاربردی برخی از بناها، از جمله عوامل انسانی است که در صدمه و آسیب رساندن به بناهای تاریخی نقشی مؤثر داشتهاند.
این مقاله به عوامل تخریب کننده آثار معماری ایران در عصر اسلامی تا برآمدن مغولان (سده 7 ق) پرداخته است.
این کار با جستجو در منابع تاریخی، جغرافیایی و ادبی و تکیه بر گزارش های موجود در این آثار صورت پذیرفته است.
تنهایی, سیده نرگس, قنوات, عبدالرحیم, & معزی, مریم. (1391). آسیب شناسی آثار معماری ایران از ظهور اسلام تا قرن هفتم هجری. تاریخ و فرهنگ, 44(1), -. doi: 10.22067/history.v0i0.12069
MLA
سیده نرگس تنهایی; عبدالرحیم قنوات; مریم معزی. "آسیب شناسی آثار معماری ایران از ظهور اسلام تا قرن هفتم هجری", تاریخ و فرهنگ, 44, 1, 1391, -. doi: 10.22067/history.v0i0.12069
HARVARD
تنهایی, سیده نرگس, قنوات, عبدالرحیم, معزی, مریم. (1391). 'آسیب شناسی آثار معماری ایران از ظهور اسلام تا قرن هفتم هجری', تاریخ و فرهنگ, 44(1), pp. -. doi: 10.22067/history.v0i0.12069
VANCOUVER
تنهایی, سیده نرگس, قنوات, عبدالرحیم, معزی, مریم. آسیب شناسی آثار معماری ایران از ظهور اسلام تا قرن هفتم هجری. تاریخ و فرهنگ, 1391; 44(1): -. doi: 10.22067/history.v0i0.12069
ارسال نظر در مورد این مقاله